• (door Ger van Gelder)

    Klaas van Dingen had het zich al voorgenomen. Op zondag 7 april naar WVV – GRC Groningen. De twee clubs waar hij zo ongeveer zijn voetballeven aan had verpand.  Eerst in Winschoten en medio zestiger jaren na zijn verhuizing naar Groningen bij GRC. Helaas mocht het niet zo zijn. Zijn gezondheid ging de laatste weken snel achteruit. Klaas (Wiebe) van Dingen overleed op 28 maart op de respectabele leeftijd van 90 jaar en werd donderdag 4 april begraven in Winschoten, waarbij ook GRC vertegenwoordigd was.

     

    En Klaas was toch ook nog een beetje aanwezig bij  WVV-GRC. Vooraf de wedstrijd was het een minuut oorverdovend stil op het druk bevolkte sportpark. Ter nagedachtenis aan een echt voetbaldier dat voor beide clubs tientallen jaren zeer waardevol was.

     

    Bij WVV begon dat onder meer als jeugdleider en speler in het eerste elftal dat in 1964 noordelijk kampioen werd en vervolgens derde in het Nederlands amateur kampioenschap. Met bekende namen als Jan Mulder, Arie Haan, Sietze Veen en Hans Wortelboer. De tijd ook van Arie Haan en Klaas Nuninga.

    In 1965 verhuisde Klaas naar Groningen vanwege zijn werk voor de Aankoop Centrale Groningen. Daar werkten verschillende GRC’ers en zo meldde hij zich bij GRC in het Stadspark, waar ook oud-WVV’er André Borgman al was neergestreken. Klaas speelde weliswaar nog een tijdje in het eerste en tweede elftal, maar ging al vrij snel aan de slag met de technische wedstrijdorganisatie van de vele seniorenelftallen van de toen sterk groeiende club.

    Een intensieve klus, want het op het laatste moment afzeggen voor de wedstrijd was toen ook al in zwang. De communicatietechniek was nog niet zo ver als nu via elftal-app’s en zat Klaas dus hele zaterdagavonden aan de aloude telefoon om de elftallen toch compleet in het veld te krijgen. En dat ging de volgende zondagmorgen in alle vroegte doodleuk verder.

    Klaas was altijd bezig met GRC. De bezoekende elftallen en scheidsrechters ontvangen, wedstrijdformulieren  regelen, vaak zelf als clubscheidsrechter en als toeschouwer. Maar ook als leider van bijvoorbeeld GRC 3 met illustere namen als Dick Heuvelman, Sjoert Giezen, André Bennink, Willem Oosterveen en Vally Dusink.

     

    Als scheidsrechter vond hij zeker zijn draai en trad later zelfs officieel toe tot het arbiterkorps van de KNVB. Klaas floot tal van wedstrijden in het provinciale lagere voetbal en haast altijd op de fiets.

     

    Na de eeuwwisseling moest Klaas het wat rustiger aan doen, maar GRC-betrokken bleef hij. Klaas was een echte fietser en dus pedaleerde hij naar bijvoorbeeld Sauwerd, Aduard, Leek en Norg als daar een GRC-team moest spelen. Maar ook naar wedstrijden van collega-clubs als Oranje Nassau, GVAV Rapiditas en Velocitas. Klaas was van de voetbalvelden en groeide daardoor in de provincie uit tot een bekende voetbal persoonlijkheid. Zo ongeveer iedereen kende hem.


    Tot enkele jaren geleden bleef hij natuurlijk het meest betrokken bij GRC. Regelmatig als toeschouwer, maar bijvoorbeeld ook bij het groepje dat op dinsdagen het aloude clubblad verzorgde. Tot het digitale tijdperk zijn intrede deed. En als fervent klaverjasser bezocht hij jaren lang de maandelijkse kaartavond bij GRC, maar stelde wel als strikte voorwaarde dat er dan een ‘stiekem’ jenevertje geschonken werd. Zo geschiedde.

     

    Klaas (Wiebe) van Dingen is een kenmerkend voorbeeld van iemand die niet bewust op de voorgrond trad, maar daar al doende wel degelijk stond. Een steunpilaar. Hij werd voor zijn clubbetrokkenheid door GRC onderscheiden met eerst de erespeld en vervolgens als Lid van Verdienste.

     

    En tenslotte dus nog met een respectabele minuut stilte bij WVV-GRC Groningen, zijn beide voetballiefdes