• Niet één, maar twee engeltjes op zijn schouders. Maar vooral het dragen van een helm. Zo verklaart Satiesh Soekhoe dat hij het ongeluk met zijn scooter heeft overleefd op zondag 9 maart. Op weg naar de thuiswedstrijd tegen Steenwijkerwold, ging hij om kwart voor twaalf op de Laan van de Vrijheid  hard onderuit. Het laatste wat hij nog meekreeg: ‘een jochie…’ Satiesh raakte meteen buiten bewustzijn en werd met spoed naar het UMCG overgebracht.  Hij  kwam om half acht ’s avonds weer een beetje bij, maar de artsen hielden  hem tot maandagmorgen ‘nog even in slaap’ om te kunnen stabiliseren.   Pas in de loop van die maandag drong het beetje bij beetje tot Satiesh door wat er aan de hand was.


    Maand verder

    We zijn inmiddels een maand verder en dus hoog tijd om eens bij Satiesh op bezoek te gaan. Van Iddekingeweg 46. Hij staat al op het balkon: “Hier moet je zijn,” zwaait hij. Ben benieuwd hoe hij er aan toe is met al die breuken en inwendig letsel. Het is dat je dat het weet, maar zo op het oog ‘niets aan de hand…’ Nou ja, beetje stram dan. “Maar dat lijkt zo, hoor,” bezweert hij meteen. “Veel van de dingen die je altijd zo gewoon vindt, gaan echt nog niet gewoon. Alles kost moeite en met sommige dingen kan ik niet zonder hulp. Gelukkig krijg ik die. Van mijn familie, de buren, van ZINN Thuiszorg, fysiotherapeut, noem maar op.”

    Wat hem ook goed doet is het meeleven door  GRC Groningen. Dat blijkt al uit de tafels in de woonkamer vol met lekkernijen. “Het bestuur stuurde een geweldige fruitmand, het eerste elftal liet van zich horen en ook anderen stuurden attenties.”

    Naast vele telefoontjes was er ook  veel bezoek zoals  van de eerste elftal staf en andere GRC’ers. En wijzend op een teamfoto op tafel: “Die kreeg ik van de jongens van Onder 15 waar ik trainer van ben. Ze zijn hier ook al geweest, hartstikke mooi man! Ik wil GRC hiervoor hartstikke bedanken!”

    GRC op 9 maart

    GRC raakte ook wel heel snel en direct bij dat ongeluk betrokken die zondagmiddag. Ruim een uur voor de wedstrijd meldde de teamleiding dat grensrechter Satiesh er nog niet was. Ze konden ook geen contact met hem krijgen. Enige onrust dus in de bestuurskamer. Hij blijft toch niet zomaar weg?  En we moeten toch wel een grensrechter hebben. Het laatste werd al snel opgelost door goodold Klaas Mulder in een reservetenue.

    ‘Maar wat is er met Satiesh aan de hand?’  begon men zich bezorgd af te vragen. Dat werd nog versterkt door Mathijs Mast die al snel op social media een foto traceerde van een ongeluk op de Laan van de Vrijheid. Namelijk met een zwaar beschadigde scooter en een helm. En die helm kende Mathijs: die was van Satiesh!  De veronderstellingen  werden steeds bezorgder.

    Bestuurslid Jacco Snippe probeerde bij ziekenhuizen te achterhalen of daar iemand was binnen gebracht met de naam Soekhoe. Maar ziekenhuizen geven daarover terecht geen informatie. Maar Jacco gaf niet op en kon toch achterhalen dat inderdaad een meneer Satiesh Soekhoe in het UMCG was opgenomen. Later die dag werd duidelijk dat hij zwaar gewond was, maar niet in direct levensgevaar. Een relatieve zucht van verlichting. 

    De wedstrijd tegen Steenwijkerwold was inmiddels al begonnen, maar het bericht werd binnenskamers gehouden. Wel heel bizar was dat die wedstrijd begon met een minuut stilte wegens het plotselinge overlijden die week van de verzorger van Steenwijkerwold! Satiesh nu: “Ja, dat was mij bekend en juist daarom deed deze wedstrijd mij wat meer, want ik had destijds bij de uitwedstrijd nog contact met hem gehad. Inderdaad, heel bizar!”

    Precies: die helm!

    Satiesh moet nu aan zijn herstel werken en wil zich zodra het even kan weer bij GRC laten zien. “Want we kunnen kampioen worden en dat wil je natuurlijk niet missen. Daarom zou je willen dat het sneller gaat, maar de artsen waarschuwen vooral de tijd te nemen. Het is niet niks natuurlijk. En niet alleen lichamelijk. Je hebt toch ook mentaal een tik gehad. Maar ja, waar hebben we het over. Het is nog maar een maand geleden. Als je dat lijstje ziet aan breuken en inwendig letsel en hoe ik er nu al weer bij loop, dan knijp ik mijn  handen dicht! Voor hetzelfde geld ben je er niet meer!”

    Dat wordt nog eens onderstreept toen Satiesh een dag na het bezoek zijn scooter terug kreeg. Total loss! En die helm? Verbrijzeld!

    Precies, die helm!

  • Satiesh steekt de duim op, want hij wil zo snel mogelijk weer bij GRC zijn.