• Evert Evers overhandigt de betreffende foto aan Klaas Mulder (links) en Ger van Gelder.

  • Foto 1: Evert Evers overhandigt de betreffende foto aan Klaas Mulder (links) en Ger van Gelder.

  • (Door Ger)

    Een ‘oude ereschuld’ noemt hij het, oud-trainer Evert Evers van GRC Groningen. Bij het bekijken van de tentoonstelling van de GRC-geschiedenis bij het 100-jarig bestaan in 2002 kwam Kees Roeters teleurgesteld naar hem toe. ‘Evert, er is geen foto bij van ons succesvolle elftal van  toen. We werden kampioen en promoveerden naar de districtsselectie. We wonnen ook nog dat internationale toernooi in Beverwijk. Staat allemaal ook niks van in het jubileumboek, verdorie.’  Evert moest het beamen.

    Dus spraken zij Henk Hielkema aan, de toenmalige elftalleider van A1 in de seizoenen 1973 tot en met en ’75.  En ook nog eens eindredacteur van het jubileumboek. ‘Ik moest keuzes maken,’ probeerde Henk.

    Waar hij bij Evert en Kees niet echt mee weg kwam, maar om het leed te verzachten werd het volgende afgesproken: Evert zou een ingelijste foto van dat team met alle elftalnamen aanleveren voor een mooi plekje in het clubhuis.  En eventueel wat tekst voor het archief.

    Maar ja, Evert woont en werkt al lang niet meer in Groningen. Is inmiddels als 70-jarige zelfs al een tijdje met pensioen en kan om verschillende redenen de laatste tijd toch weer wat vaker naar Groningen komen. Vast punt op die dagen is steevast een rondje wandelen over het sportpark Corpus den Hoorn, waar hij zulke mooie herinneringen aan heeft.  Zo ook onlangs op een dinsdagochtend als de facilitaire groep vrijwilligers het clubgebouw en omgeving op orde houdt.

    Evert kondigde aan zijn belofte van  20 jaar geleden aan Kees Roeters nu eindelijk eens gestand te doen. Als ‘het inlossen van een ereschuld,’ beschouwt hij dat. Dat kun je dan wel zeggen, maar dan moet er wel ergens zo’n foto zijn. Dus dook Evert in zijn bestofte archiefbestanden. Evert: ‘Want ik wist dat er foto’s van dat elftal waren. Toen had je het weekblad Groningen-Zuid en daarin verzorgde toenmalig secretaris Dick Monningh wekelijks een GRC-rubriek. Daar stond ook die foto in. Het was flink wroeten, maar ik heb zowel de foto kunnen vinden als de tekst in Groningen-Zuid van begin mei 1975.’

    Wat staat er dan op die foto? Ja, het kampioensteam van 1975. GRC na 3 jaar met het hoogste jeugdelftal weer terug in de noordelijke districtsselectie. En-passant won GRC A1 ook nog dat grote, internationale Pinstertoernooi van Beverwijk. Een topjaar dus.

    Hoe verging het de spelers van 1975? Zoals het gaat bij de jeugd: elk jaar is er verloop. Een aantal van hen ging naar de senioren en daar wordt het dan weer wat anders. Maar de meesten gingen nog minimaal een jaar door in die districtselectie. Met als trainer ene Ger van Gelder die na twee jaar eerste elftal  voor een periode van uiteindelijk zeven jaar met onder meer A1 en het technisch beleidsplan aan de slag ging.

    Het eerste seizoen in 1975 de districtselectie begon wat moeizaam. Logisch, nieuwe spelers werden ingepast en op het hoogste niveau is het uiteraard even wennen. Maar toch wel vierde geworden, waarna A1 in de loop der jaren steeds nadrukkelijker om het noordelijk kampioenschap meespeelde. Hetgeen tenslotte twee keer lukte. In 1980 speelde GRC A1 voor het eerst in de clubgeschiedenis om het Nederlands kampioenschap in Zeist tegen de kampioenen van de vijf andere districten. Om maar eens wat te noemen: Ajax, PSV en ADO Den Haag. We hadden een volle bus supporters mee, werden zesde met één punt, beloond met een bekertje van 10 cm. hoog, maar uiterst voldaan, want zesde van Nederland.

    In 1983 werd dat huzarenstukje herhaald met als trainer Sietse van Dellen die medio 1982 Ger was opgevolgd.

    Hoe verging het Evert Evers na 1975? Hij stopte bij GRC wegens verhuizing dat jaar om maatschappelijke redenen naar Amsterdam, waar hij meteen trainer werd van VVA Amsterdam.

    Twee jaar later ging hij terug naar Groningen,  waar hij trainer werd van Actief en Helpman, om in 1981 als hoofdtrainer weer bij GRC aan te sluiten, vooraf gegaan door drie jaar Martin Koeman en drie jaar Simon Zoetebier. Met GRC promoveerde hij in 1985 naar de Hoofdklasse, toen nog het hoogste niveau in het amateurvoetbal. De al genoemde secretaris Dick Monningh meende dat we voortaan GRC Groningen moesten heten gezien de landelijke uitstraling daarvan. Zo geschiedde.

    Uitstraling hadden  we toch al in die jaren. GRC was in 1975 zo ongeveer de eerste amateurvereniging in Nederland met een eigen Technisch Beleidsplan, waar ook Evert aan had meegeschreven. Begin 80’er jaren behoorde GRC tot slechts een handvol clubs in Nederland dat met de prestatiedriehoek (eerste, tweede en A1) op het hoogste niveau speelde!

    GRC Groningen hield het drie jaar vol in de hoofdklasse, maar Evert vond het na het eerste seizoen in 1986 welletjes. Hij was nog enkele jaren  docent trainersopleiding bij de KNVB en verhuisde naar Arnhem. Maar kwam kort geleden inderdaad nog weer eens naar Groningen om zijn ereschuld in te lossen. Het verdient een mooi plekje in het clubgebouw!

  • Foto 2:

    Deze  foto is gemaakt voorafgaande aan een inhaal-competitiewedstrijd gespeeld bij kunstlicht in het aloude Oosterparkstadion. Want een lichtinstallatie op het hoofdveld van GRC werd in een later stadium aangelegd.

    Staand (vlnr): Evert Evers (trainer), Wim van Dijk, Teun van Strien,  Hielke van der Heide, Gerard van Rijn, Johnny Rozema, Jan Wever, Chris Groenewold, John Spijker (leider/verzorger), Henk Hielkema (teammanager).

    Geknield (vlnr): Jacob van der Heide, Harry van der Hoeven, Jos Brink, Chris Voll, Conrad Kiefer, Kees Roeters, Harry Postema.