• (Door Ger van Gelder)

    Was afgelopen vrijdagavond bij GRC op Corpus den Hoorn. Het weer was zacht, met TV heb ik niets, dus toe maar even. Hoe staan de zondagselecties er voor bij het begin van de competitie. Keek tijdje naar de training met op het belendende veld een wedstrijdje 45+. Als alternatief voor ooit het vermaarde veteranenvoetbal zijn die 35+ en 45+ competities een hit geworden. Een uurtje Ajax en Feyenoord nadoen, waarna een uurtje (minstens) de biervazen op tafel.

    De tegenwoordige zondagselecties (18+) laten zich op dat gebied ook niet onbetuigd, zo is mij verzekerd. Niet verrassend, want is van alle tijden. Kan ik evenzeer verzekeren.

    Inderdaad deze vrijdag: de kantine danst. Jong en oud. De jongeren bezig rond de bar, spijkerblok en kaartje leggen. Ook commercieel actief met blinde poule van wedstrijd uitslagen. Eerst die van TVC-GRC. Ik had nog niet 10 x geparafeerd of de volgende colporteur meldde zich met Nederland-België. Weer 10 x,  vooruit maar. Kan ook wel lijden, want aan mij heeft de kantinebaas niets meer. Op een avond 2 koffie, 2 Rivella en 4 snacks. Dat waren ooit barkaartjes met een stevig hordenparcours. Bij het afrekenen altijd: Zoveel? Ja, zoveel werd even vaak meedogenloos  bevestigd.

    De 45plussers? Ja, die lieten zich ook niet onbetuigd: GRC en SC Stadspark.  Bij het binnendruppelen van de oude strijders werd ik op de schouder getikt. Na vijf seconden (is lang hoor) van eeuh, eeuh: verrek: Lex Sipsma, oud-Gronitas, tegenwoordig fusieclub SC Stadspark. Paar minuten later hetzelfde tafereel: Harrie Sipsma, oud-Gronitas, nu fusieclub SC Stadspark.  Waarna volgden Peter Scheij en anderen.

    Ik twijfelde nog even over aanschuiven aan de tafel van GRC of aan die van Stadspark. Het werd de laatste. Niet omdat ze gewonnen hadden met 3-0, bij winnaars sluit het meestal  prettig aan. Qua sfeer met de tafel van GRC maakte dat niet uit. Evenveel biervazen en snacks. Nee, deze 45plussers van Stadspark waren oud-Gronitassers waar ik in de periode 1982-’90 trainer etc. was. De jaren waarin de basis werd gelegd voor de opmars van een onooglijk clubje destijds in de vierde klas tot aan de voordeur van de hoofdklasse eind vorige eeuw. Daarnaast ook bekendheid kreeg door het imposante Waterburcht-toernooi.

    Daar ging het dus over aan die tafel. De neven Lex en Harrie, Peter Scheij en die anderen kwamen met anecdotes die regelmatig mijn voorhoofd deden fronsen. “Is dat echt zo?”.  Ja, dat was echt zo.

    Intussen kwam GRC’s asssistent-coach Peter Visser weer met zijn spelletjes opdraven en beraadslaagde de technische staf zich aan het tafeltje onder de trap nog eens hoe ze het toch moesten aanpakken uit bij TVC . Verderop sloegen eerste elftalspelers keihard lange spijkers in het blok.  Aan de belendende tafel werd gepokerd of zo. Wedstrijdmentaliteit?

    Na een paar uurtjes, 2 koffie, 2 Rivella, 4 snacks, 2 wedstrijdpoultjes en vele anecdotes  is het tijd voor 70+. Nog een fotootje en dan naar buiten: vlug, een sigaartje.

    Nog een blik naar binnen: de GRC-kantine danst….

    Op de foto (vlnr): met een biertje Lex en Harrie Sipsma, Peter Scheij.  Met koffie Ger van Gelder. Ooit zei Bredero: het kan verkeren.