Daar wappert zo vrolijk een vlag in de wind, ’t is de onze, haar banen zijn roodwit getint GRC GRONINGEN 120 JAAR!

(door Ger)

2022

De GRC-vlaggen wapperen deze dagen nadrukkelijk op Corpus den Hoorn. Zoals het aloude clublied (Dago Hildesheim/Jan Wijn) het bezingt. Waarom? GRC Groningen wordt zaterdag 2 april 120 jaar. Dat is weliswaar  geen officieel jubileum, maar het bestuur meent hier toch een feestelijke dag van te moeten maken. Bij wijze van kwalitatieve geste aan alle leden en club-betrokkenen, van wie de meesten GRC trouw zijn gebleven, ondanks de vervelende Coronajaren.  Sterker nog, GRC is er in verschillende opzichten sterker uit gekomen.

Verschillende commissies hebben een indrukwekkend programma geproduceerd. Overdag komt de jeugd aan bod en ‘s avonds is er een feestavond voor (oud-)leden, kader, sponsors, nou ja: voor iedereen die GRC Groningen een warm hart toedraagt. Zie het programma op deze homepage.

GRC Groningen bevestigt hiermee mee andermaal altijd  een levendige club te zijn geweest in de 120 jaar van haar bestaan, Regelmatig geafficheerd als ‘feestclub’. Maar met altijd centraal waar het om gaat in een (sport)vereniging, bij ons het product voetbal: er voor jezelf en de vereniging het beste uit halen, op welk wedstrijdniveau en in welke functie dan ook. Al 120 jaar inmiddels. Het gaat dan opgeteld om tienduizenden mensen! Over de sociale functie van een vereniging gesproken.

2002

Dit proclameerden we in 2002  ook al bij het 100-jarig bestaan. Onder het motto ‘Forever Young’ was dat niet zo maar een jubileum, het was verpakt in een gigantisch festival van een half jaar! Ver voor de eeuwwisseling werd al begonnen met  financiële acties (Club van 100, verlotingen etc.) en sponsors droegen meer dan een steentje bij. Het budget bedroeg uiteindelijk zo’n fl. 150.000, er viel dus wel het een en ander te verteren. Hebben we ook gedaan en daar was ook wel enige kritiek op. Maar ja, de button GRC 100  draag je maar ééns in de ……100 jaar.

Bovendien werd  een fors deel van dat  budget geïnvesteerd in allerlei achtergebleven zaken van belang voor de clubstructuur. Het festival leverde ook nog eens veel uitstraling op, dat is niet alleen maar een kwestie van de voetbalstatus. Daarmee was het ook nog eens niet zo best gesteld in de negentiger jaren.  Maar daar werd in dat decennium door een aantal betrokken mensen bevlogen aan gesleuteld en nog voor de eeuwwisseling stond GRC Groningen er weer. Het jubileum van 2002 was daar een uiting van. Adel verplicht.;

Om enkele jaren nadien met elkaar nog weer de moed te tonen om naast de bewaking van het voetbalproduct de volgende ambitie uit te spreken: er moet nodig een nieuw clubgebouw komen. Tja, tja, maar hoe dan….?

Gewoon (nou ja): het stond er begin 2011.  Nu dus het centrum  van de festiviteiten van  2 april.

GRC Groningen: gefeliciteerd.

Dit waren de wedstrijdreünisten t.g.v. het 100-jarig jubileum in 2002. Op vrijdag 5 april was eerst een ontvangst met een rijke avondbroodmaaltijd, daarna de wedstrijd en afronding met een zeer geanimeerde nostalgische avond, waarbij dit keer niet 'op de nul’ werd gespeeld, laat staan gedronken. Het  waren alle illustere GRC'ers linksom of rechtsom. Trainers, spelers, verzorgers, leiders, scheids- en grensrechters uit de periode 1970-2000. Ze kwamen van heinde en verre.

Over hun tijd bij GRC gaan prachtige verhalen, ook huiveringwekkende. Dat maakt nieuwsgierig, maar een mate van mystiek is ook waardevol. Laten we het daar dus maar bij laten!?

Hoewel velen op deze foto van 20 jaar oud goed te herkennen zijn, is het haast ondoenlijk om iedereen te herkennen. Mooie geheugenklus voor deze ‘tableau de la troupe’ zelf. Helaas is ook een aantal van hen niet meer onder ons, maar ze zijn zeker niet vergeten.

Voor hen die er – twintig jaar later – nog wel zijn en dit nog oppakken,  geldt: wees welkom zaterdag 2 april. Genoeg gespreksstof. Etcetera.